بر مزار بهار ، گل پرپر شده می روید.
.
بهار ، آرزوی بر باد رفته پاییز است.
.
برای مردن باید یک عمر صبر کرد.
.
بعضی از مردها هرگز با عیالات خود متحد نمی شوند.
.
لاک به غلط گیر میدهد.
.
آیینه را نشکن ، کوچکترت میکند.
.
پایمان دراز نیست ؛ گلیممان کوتاه است.
.
فواره خوب میداند چه خاکی به سرِ خود کند.