غمگینم همانند گمشده ای که بجای اینکه دنبالش بگردند ، بیشتر فراموشش میکنند . . .
.
.
.
تمام آرزوی امشب من ، ندیدن فرداست . . .
.
.
.
بزرگ که میشوی ، غصه هایت زودتر از خودت قد میکشند ، دردهایت نیز . . .
غافل از اینکه لبخندهایت را در آلبوم کودکی جا گذاشته ای . . .
.
.
.
بهترین لذت دنیا وقتی است که وقت رفتن ، نرود . . .
.
.
.
کاش شبی
روزی
جایی
بر لبان تو تکرار میشد نامم . . .
.
.
.
دلم شاخه ی شاتوتی که باد خونش را به در و دیوار پاشیده است .
.
.
.
هرچه لباس می پوشم افاقه نمی کند ، نبودنت کنارم زمستان سختی است .
.
.
.
احساسِ من درد میکشد و افکارِ من تو را بر روی این دیوار !
.
.
.
من همونم که میگفتی به هزار گریه میارزه / پس نزا از غمه دوریت شونه های من بلرزه
.
.
.
دردناک ترین جدایی ها آنهایی هستند که نه کسی گفت چرا و نه کسی فهمید چرا !
.
.
.
فاصله زمین تا آسمان ، همان فاصله دل من تا دل توست .
.
.
.
خسته ام از هر چیزی که نبودنت را به رخم می کشد . . .
از همه چیز !
.
.
.
گاهی باید باور کرد که خیلی از آرزوها و رویاهامون فقط توی عکسها و فیلمها واقعیت دارند !
.
.
.
آنقدر از حادثه پرم که وقتی به خانه می رسم ، تلویزیون لم می دهد روی کاناپه تا مرا تماشا کند !
.
.
.
از یک جایی به بعد فاصله دیگر دور نیست ، درد است ، نزدیک است !
.
.
.
چه غم انگیز است سرنوشت ماهیِ کوچک وقتی به هوای جفت خود به اقیانوس می زند و نهنگ ها عاشقش می شوند .
.
.
.
هوا بارانی ست ولی شیشه ؛ چرا بخار نمیگیری ؟
نترس ؛ رفت . . .
دیگر اسمش را رویت نمی نویسم !
.
.
.
نمی توان هیچ کس را مجبور به انجام کاری کرد ، مجبور به داشتن حسی . . .
در نهایت به جایی می رسی که میفهمی هرکس دلیل خودش را دارد و فقط میتوانی امیدوار باشی تا دلیل کسی بشوی و دلیل کسی بمانی . . .
.
.
.
تمام زندگی ام را حراج کردم ولی او رفت و گفت : هیچ ارزانی بی علت نیست !
.
.
.
از وقتی رفته ای چشمانم را نبسته ام ، روی پلکم نشسته ای !
میترسم ببندم و دیگر نبینمت ؛ من تصویرِ بودنت را اینجا به چشمانم نشانده ام . . .
.
.
.
شرمنده می کنی ؛ گاهی در خواب به من سر می زنی !
.
.
.
کابوس امشبم شده ای تو ؛ دوم شخص مفردی که زمزمه ی دوستت دارم را در گوشم نجوا میکرد و حال میگوید برو . . .
تک فعلی که هیچگاه انتظار شنیدن صیغه ی امرش را نداشتم !
.
.
.
بی تو ، زندگی چیزی شبیه هر روز مردن ست !
بعضی درد ها را باید نوشت
بعضی درد ها را باید گفت
بعضی درد ها را باید کشید . . .
.
.
.
قحطی همدم است ؛ من به خوشآمدگویی تابلوی خیابان هم دلخوشم .
.
.
.
آرام در گوشه ای نشسته ام ، کار از چسب و باند و پانسمان گذشته ؛ زخم به روحم رسیده !
.
.
.
جمله “بی تو میمیرم” را هیچوقت باور نکن . . .
من بی تو هنوز زنده ام ، زنده ای که روزی هزار بار آرزوی مرگ دارد !
.
.
.
لحظاتی وجود دارند که دراز کشیده ای و خیره به آسمان و یک چیزی مثل صاعقه وجودت را خالی میکند .
زیرلب میگویی : دیگه مهم نیست !
.
.
.
گرچه همه بودند اما تو که نبودی و بودن همه نبودن بود تا بودن . . .
تو نبودی و من در فراقت تمام خلوتم را با خودم تقسیم کردم !
.
.
.
حواسم را پرت کرده ای . . .
آنقدر دور که دیگر یادم نیست “تو” رفته ای و “ من ” حواسم نیست !
.
.
.
از دیروز که لبخند زدی هزار سال میگذرد اما ، اکنون تو رفته ای و لبخندت به جا مانده که امروز به من می خندد !
.
.
.
بعد تو یه صداى مزاحمى هیچوقت ولم نکرد !
یه صداى مبهمى که هر دم تو گوشم میگفت : باختى . . .
.
.
.
آرزو کردند باران ببارد ولی خبر نداشتند مترسک فقط دلبسته ی سایه ی خود بود !
.
.
.
ارزش دل قد یک مورچه است !
هر دو خواسته یا ناخواسته زیر پا له میشوند .
.
.
.
تقویم دنیایم این سالها پرشده است از قرمز های بی دلیل . . .
اینجا که نباشی ، زندگی ام تا اطلاع ثانوی تعطیل میشود !
.
.
.
ماشین به راه افتاد . . .
حس میکنم اما چیزی از من به جا مانده ؛ بر روی سینه می گذارم آهسته دستم را . . .
جای دلم خالی !